Solèu, bucatinis e siesta: lo retorn de l’activitat dàu blòg

E non, siáu pas partit faire lo torn dàu monde amé ma fremna sus una barca a velas pèr un més e miech coma l’auriam ben vòugut. Es pas pèr acò que nòstra vida, aquestei darnieras setmanas, es estada calma coma la superficia d’una piscina e qu’avèm pas rescontrat en camin quàuquei chavanas e brofoniés (orages et tempêtes).

Vos ai pas oblidats e totara (bientôt) començarai mai (de novèu) a postar de blogadas e de fòtòs. Mai pèr lo moment, m’en vàu faire una pichona siesta pèr digerir lei bucatinis ai sardinas que se siam manjats pèr lo dinar. Se aquèu penequet, lo podiáu faire sota lo tilhòu dàu cabanon, sariá la panacea, mai per l’ora m’acontentarai de lo faire sus lo sofà sus lo baùcon amé ma fremna e leis ortensias sota lo solèu londonés (gis de galejada leis amics, vuei fa càu).



Lei bucatinis son d’espaguètis longs tràucats que, mèfi, cuison plus lèu (vite), bòrd que (car), coma son tràucats e laisson dintrar l’aiga bolhente, se cuison de dedins e defòra. Es pas con tot acò!

L’avetz indevinat. De bucatinis amé lei sardinas es lo que manjam quant siam afamats e que fàu preparar quàucaren en mens de 10 minutas (avans que fenissam totei lei chips e cacaòetas qu’avèm a l’ostàu e que començem a manjar de chòcolat).

Fasetz caufar d’aiga dins una granda caiçaròla e mandatz-li de sàu quant comença a bolhir - lo cresiáu pas mai l’aiga bolhe pus lèu quant es pas salada (benque la nèu e lo gèu fondon pus lèu quant son salats – va savoir Charles). Mandatz-li lei bucatinis fins que siaguon cuechs àu dente. Dàu temps que cuison lei bucatinis, dins una sartan, mandatz-li un pàuc d’oli d’òulivas e d’oli dei sardinas (se son amé d’oli), doas venas d’alhet escrachadas, una escaluenha (se dis perèu escalòta) o una pichona ceba tranchada en pichons mossèus e fasetz rimar o rissolar lo tot fins que se dòure. Puei mandatz-li vòstras sardinas e quant son lèstas (prêtes), un pàuc de juvèrt (persil) esmietat.

Mesclatz lo tot e manjatz sensa fromatgi (bòrd que i’a d’alhet). Amé ma fremna, lei bucatinis amé lei sardinas lei manjam amé un còp de vin blanc lòugier ben fresc e (ben que fasiá rire leis italians) un pàuc d’ensalada doceta o, se possible, fèra (sàuvagi) asaisonada solament amé un pàuc d'oli, de grossa sàu trissada e de pebre negre molinat.